Miejski portal informacyjny:
Oświęcim, Brzeszcze, Chełmek, Kęty, Osiek

W uroczystościach 69. rocznicy wyzwolenia niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz, które odbywały się wczoraj na terenie byłego obozu Auschwitz II-Birkenau wzięli udział byli więźniowie Auschwitz oraz ocaleni z Holokaustu.

Towarzyszyli im przedstawiciele władz państwowych Polski w tym wicemarszałek Sejmu Cezary Grabarczyk. Wśród gości byli także parlamentarzyści wielu innych krajów, ambasadorowie i dyplomaci, przedstawiciele duchowieństwa, władz regionalnych, samorządów, instytucji i organizacji społecznych, a także wszyscy pragnący uczcić pamięć ofiar niemieckich nazistów. Podczas ceremonii głos zabrali byli więźniowie Auschwitz Zofia Posmysz i Noah Klieger.

— Zdarzało mi się, że ktoś słysząc że jadę do Auschwitzu pytał: „Dlaczego do tego wracasz?” Odpowiedź była jedna: „dlatego, że to jest” — rozpoczęła swoje wystąpienie była więźniarka Auschwitz Zofia Posmysz. — Niech mi będzie wolno i w Waszym imieniu wyrazić wdzięczność za to, że to miejsce, ten obiekt o nazwie Muzeum Auschwitz-Birkenau istnieje, że nie ustają prace nad zachowaniem jego autentyczności. Ostatnia zwrotka obozowej pieśni „Birkenau” mówiła:
„I grobu mieć nie będziesz, przyjacielu,
popiołów garść rozwieje polny wiatr,
Nieważne to, wszak jesteś jednym z wielu,
z tych wielu, co zapomniał o nich świat”.
To, że w 70 bez mała lat jesteśmy tutaj, daje nadzieję, że świat nie zapomni — podkreśliła pani Posmysz., jak również niezwykle liczna delegacja parlamentarzystów izraelskiego Knesetu, której przewodniczyli szef koalicji Yaariv Levin oraz szef opozycji Isaak Herzog. Honorowy patronat nad uroczystością objął Prezydent RP Bronisław Komorowski.

Noah Klieger wspomniał wstrząsającą historię, która miała miejsce w wagonie towarowym podczas ewakuacji obozu Auschwitz. — W pociągu młody więzień, który mówił w jidysz, zwrócił się do nas i powiedział: odmówcie ze mną kadisz za zmarłego mojego ojca. Jeżeli go odmówicie, podzielę się z wami moich chlebem. Wyjął spod piżamy bochenek chleba. Zrobiliśmy to, odmówiliśmy modlitwę. Przeżuwając ten chleb, zapytałem go: kiedy zmarł twój ojciec? Odpowiedział: Niedawno. Siedzimy na nim — wspominał.

źródło www.auschwitz.org.pl